Vanaf het appartement in Westport, waar we een matig ontbijt hadden met zwarte toast en weinig gezonde opties, was het ruim anderhalf uur rijden naar de parkeerplaats van de Benbulben Forest Walk. Deze parkeerplaats was pas een jaar geleden aangelegd. Daarvoor liep de weg gewoon dood bij het begin van de wandeling. Benbulben is een 527 meter hoge tafelberg. Vanaf de parkeerplaats kijk je al tegen de berg aan. De berg wordt ook wel Benbulbin genoemd.
Er waren relatief weinig vogels in dit gebied. Soms hoor je ze wel, maar zie je ze niet, maar hier bleef het grotendeels stil. We zagen echter al vrij snel een roodborsttapuit. Later in het bos keek een roodborstje recht in de camera. Hoewel ze allebei “roodborst” in hun naam hebben, zijn ze niet verwant aan elkaar. De roodborsttapuit is duidelijk een mannetje, bij de roodborst zijn de geslachten nauwelijks te onderscheiden.
Het was een droge dag, maar de luchten bleven dreigend. De wandeling van 5,5 kilometer was niet zwaar, maar er waren wel veel irritante muggen. Dat de roodborsttapuit er net een had gevangen, maakte de overlast niet minder groot.
Het eerste deel van de wandeling loopt onderlangs de tafelberg. Er zijn ook wandelingen naar de top van de berg, maar die schijnen nogal moeilijk te zijn.
Aan de rand van het bos zag je veel omgeknakte bomen, het leek er dus op dat het hier flink had gestormd.
In het bovenste gedeelte van Benbulben zitten flinke kloven, die je beter kunt zien naarmate je het verste punt van de wandeling nadert.
Een deel van de wandeling gaat door een bos, waarna je weer een stuk met uitzicht op weilanden en bergen bereikt. Aan het eind was het nog een flink stuk door een bos. Dat deel van de wandeling was niet bijster interessant; bovendien was het warm en, zoals eerder vermeld, zat het vol met muggen.
Na het eerste deel van de boswandeling had je nog een keer een mooi uitzicht op Benbulben. In noordelijke richting was een andere tafelberg zichtbaar.
Drie foto’s van de gevlekte orchis, een orchidee waarvan de bloemen verschillende kleuren kunnen hebben, zoals op de foto’s te zien is.
Hieronder zie je het ook in Nederland overal zichtbare vingerhoedskruid en daarnaast een vlinder, het koevinkje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten